زندگی دانشجویی ، تجربه ها و توصیه ها
سعی میکنم موارد که برای زندگی در خوابگاه دانشجویی و دانشگاه به دردتون میخوره را اینجا بگم
من وقتی این وبلاگ رو راه‌اندازی کردم، قصدم این بود که تجربه‌های شخصی خودم رو بنویسم؛ تجربه‌هایی که شاید به درد دانشجوهای تازه‌وارد، بچه‌های ترم بالاتر و حتی کسایی که توی خوابگاه زندگی می‌کنن بخوره. اما چند وقتیه یه موضوع خیلی پررنگ شده: استرس و بلاتکلیفی بچه‌های کنکوری. خیلی‌ها نگرانن که نتیجه کنکور چطور میشه و اگه قبول نشن، باید چی کار کنن.
راستش رو بخواین، این نوشته فقط نظر و برداشت شخصی منه. شما بخونید، اگر دیدید منطقیه بهش عمل کنید. اگر هم حس کردید بی‌ربطه یا به قول معروف «چرت» به نظر میاد، خب برید بیشتر تحقیق کنید و راه درست رو پیدا کنید.
اینکه نمی‌دونی بعد از قبول نشدن باید چی کار کنی، معمولاً ریشه‌اش یه مشکل بزرگ‌تره: نداشتن هدف روشن برای آینده.
خیلی‌ها هدفشون فقط اینه که «کنکور قبول بشن». اما بعدش چی؟ رشته‌ای که قبول میشن قراره چه آینده‌ای براشون بسازه؟ چه شغلی؟ چه سبک زندگی‌ای؟ اگر برای ده یا پانزده سال بعدت هیچ تصویری توی ذهنت نداری، حتی اگر همین امسال هم دانشگاه قبول بشی، باز هم احتمالاً چند سال بعد دوباره به همون بن بست می‌رسی.
کنکور در اصل فقط یه وسیله است؛ یه پل که شما رو به اهداف واقعی می‌رسونه. اگر هدفت مشخص نباشه، خود پل هم ارزش چندانی نداره.
قبل از اینکه روی «کنکور امسال» یا «سال بعد» قفل کنی، از خودت بپرس:
واقعاً توی آینده چه چیزی می‌خوای؟
چه رشته‌هایی به علاقه‌مندی‌ها و استعدادت نزدیکه؟
اگر فلان رشته رو بخونی، چه فرصت‌های شغلی و چه سبک زندگی‌ای در انتظارته؟
آیا با روحیاتت جور درمیاد یا نه؟در چه زمینه های علاقه و استعدادی داری؟مثلاً کسی که می‌خواد پزشک بشه باید چند ویژگی رو داشته باشه: معدل خوب، توانایی مطالعه زیاد، قدرت به خاطر سپردن حجم بالای مطالب، و علاقه به کار سخت و طولانی مدت. اگر واقعاً این شرایط رو داری و هدفت هم پزشکی هست، خب قبولی توی کنکور میشه یه مسیر منطقی برای تو. حالا اگر امسال قبول نشدی، می‌تونی دوباره برای سال بعد بخونی؛ چون هدفت مشخصه و ارزش تلاش دوباره رو داره.
یه نکته مهم: موفقیت فقط در دانشگاه خلاصه نمیشه.
کسی که پتانسیل قبول شدن در رشته پزشکی رو داره، شاید در مدیریت، بازیگری، تدریس یا حتی کارآفرینی هم موفق بشه. دنیای امروز پر از مسیرهای مختلف هست. خیلی از آدم های موفق اصلاً مسیر دانشگاهی کلاسیک رو طی نکردن.
برای بعضی‌ها، دانشگاه بهترین گزینه‌ست. برای بعضی دیگه، ورود مستقیم به بازار کار، یاد گرفتن یک مهارت فنی یا حتی راه‌اندازی کسب‌وکار می‌تونه خیلی نتیجه‌بخش‌تر باشه.
پس اگر امسال کنکور قبول نشدی، دنیا به آخر نرسیده.
اگر می‌بینی هدف بلندمدتت نیازمند مدرک دانشگاهیه (مثلاً پزشکی، وکالت، یا مهندسی خاص)، خب یک سال دیگه بخون و با برنامه ریزی بهتر دوباره امتحان بده.
اگر هدفت نیاز به دانشگاه نداره (مثلاً می‌خوای طراح، برنامه‌نویس، عکاس یا استاد کار فنی بشی)، شاید بهتر باشه وقتت رو صرف یاد گرفتن اون مهارت کنی.
یادگیری از یه استاد کار، گذروندن دوره‌های تخصصی، یا حتی تجربه کار عملی، می‌تونه ارزشمندتر از سال‌ها نشستن سر کلاس دانشگاه باشه.
به نظر من اصل ماجرا این نیست که «کنکور قبول بشم یا نه»، اصل ماجرا اینه که بدونی برای چی درس می‌خونی و به کجا می‌خوای برسی. اگر هدفت شفاف باشه، تصمیم گرفتن خیلی ساده‌تر میشه.
اگر به هدفت می‌رسی از مسیر دانشگاه → دوباره بخون.
اگر هدفت از راه دیگه قابل دسترسه → وقتت رو جای درست صرف کن.
کنکور فقط یه وسیله‌ست، نه خود هدف.